قیمَةُ الْعِلْمِ 

---

---

 

 معنی صفحه 11 

 

1- العاِلمُ بلا عَمَلٍ کَالشَّجِر بلا ثَمٍر.

 

عالمِ بی عمل مانندِ درختِ بی ثمر است.

 

2- حُسنُ السُّؤالِ نصفُ العلمِ.

 

خوبیِ سؤال نصف علم است.

 

خوب پرسیدن، نیمی از دانش است.

 

3- مُجالَسَهُ العُلَماِء عِبادَهٌ.

 

 همنشینی با علما عبادت است.

 

4- طَلَبُ العلمِ فَریضَهٌ. 

 

طلبِ علم واجب است.

 

جستنِ دانش واجب است.

 

5- آفَهُ العلمِ النِّسیانُ.

 

آفتِ علم فراموشی است.

 

آفتِ دانش، فراموش کردن است.

 

 نورُ الْکَلامِ 

---

---

 

 معنی صفحه 17 

 

1- نعمَتانِ مَجهولَتانِ الصِّحَّهُ وَ الأمانُ. دو نعمت مجهول اند:

 

سلامتی و امنیّت.تندرستی و امنیّت دو نعمت ناشناخته اند.

 

2- رِضَا اللِه فی رِضَا الواِلدَینِ. 

 

خشنودی خدا در خشنودی پدر و مادر است.

 

رضایت خدا در رضایت والدین است.

 

3- أَدَبُ المَرء خَیرٌ مِن ذَهِبِه. 

 

ادب انسان بهتر از طلای اوست .

 

ادب آدمی بهتر از دارایی اوست.

 

4- الدَّهرُ یَومانِ ؛ یَومٌ لَکَ وَ یَومٌ عَلَیکَ. 

 

روزگار دو روز است. روزی به سوِد تو و روزی به زیانِ تو. 

 

 کَنْزُ الْکُنوزِ 

---

---

 

 معنی صفحه 22 

 

1- تَفَکُّرُ ساعٍه، خَیْرٌ مِنْ عِبادَه سَبْعینَ سَنَهً.

 

یک ساعت فکر کردن؛از70سال عبادت بهتر است.

 

2- عَداوَهُ الْعاِقلِ، خَیْرٌ مِنْ صَداقَه الْجاهِلِ. 

 

دشمنی (انسان)خردمند از دوستی(انسان) نادان بهتر است.

 

3- الْعلْمُ فی الصِّغَر، کَالنَّقْشِ فی الْحَجِر. 

 

دانش در کودکی، مانند نقش بر روی سنگ است.

 

4- خَیرُ الْامورِ، أَوْسَطُها 

 

بهترین کارها،میانه ترین شان است(میانه ترین ان ها است).

 

5- الْجَهْلُ، مَوْتُ الْحْیاِء.

 

 نادانی، مرگ زندگان است.(زنده ها است)

 

 فعل ماضی 

---

---

 

 اوّل شخص جمع 

 

این فعلی است که گویندگان(دو یا چند گوینده)با آن انجام دادن کاری را بهخودشان نسبت می دهند. مانند:

 

ما رفتــیم = نَحْنُ ذَهَبْنـــــا               

 

این حالت از فعل در عربی نامش « متکلم مَعَ الْغَیر » است.

 

«متکلم=گوینده» ، «مَعَ =با» ، «الغَیر =دیگری»:

 

گوینده بیش از یکی است(دو یا چند گوینده)

 

این حالت از فعل برای (مثنی و جمع ) و (مذکر و مونث) یکسان بکار می رود.

 

میدانید که هر فعل در فارسی و عربی دارای شناسه ای است که این شناسه نوع حالتِ فعل؛ مثلاً : (اوّل شخص و یا دوّم شخص ویا...) بودن را به

ما نشان می دهد.

 

شناسه اوّل شخص جمع درفعل فارسی (یم) است ودرفعل عربی (نا) است که به آخر ریشه فعل {سه حرف اصلی} آن اضافه می شود.

 

 کاربرد حرف (ما) در عربی 

---

---

 

حرف ما در زبان عربی در معانی و کاربرد های گوناگونی به کار می رود که ما در این درس با دو کاربرد آن آشنا می شویم 

 

 1) منفی کردن : 

 

ما + فعل ماضی

 

هر گاه حرف ما ، قبل از یک فعل ماضی قرار گیرد آن را منفی می کند ، یعنی ماضی منفی می شود. مانند:

ذَهَبَ : رفت	ما ذَهَبَ : نرفت
کَتَبَ : نوشت	ما کَتَبَ : ننوشت

---

14 صیغه افعال ماضی: مثال ها از ریشه فعل (فـ.ت.ح)

 

صیغه	ضمیر	فعل
مفرد مذکر غایب	هُوَ	یَذْهَبُ
مثنای مذکر غایب	هُما	یَذْهَبانِ
جمع مذکر غایب	هُمْ	یَذْهَبونَ
مفرد مونث غایب	هِیَ	تَذْهبُ
مثنی مونث غایب	هُما	تَذْهبانِ
جمع مونث غایب	هُنَّ	یَذْهَبنَ
مفرد مذکر مخاطب	أنْتَ	تذْهَبُ
مثنی مذکر مخاطب	أنْتُما	تَذْهَبانِ
جمع مذکر مخاطب	أنْتُم	تَذْهَبونَ
مفرد مونث مخاطب	أنْتِ	تَذْهَبینَ
مثنای مونث مخاطب	أنْتُما	تَذْهَبانِ
جمع مونث مخاطب	أنْتُنَّ	تَذْهَبنَ
متکلم وحده	أنَا	اَذْهَبُ
متکلم مع الغیر	نَحْنُ	نَذْهَبُ

 

 درس اول 

---

---

دانش آموزان عزیز 

قواعد درس اول سال نهم

مروری بر کلاس هفتم و هشتم میباشد 

که شما میتوانید با مراجعه به

جزوات سال سال هفتم و هشتم

این قواعد را جهت یادآوری مطالعه کنید 

 درس دوم 

---

---

 

بسیاری از کلمه ها در عربی سه حرف اصلی دارند که (حروف اصلی) یا (ریشه ) کلمه نام دارند .

 

مانند:

کلمات هم خانواده	حروف اصلی
عالِم – معلوم – علوم – معلم -علیم	ع – ل - م
مسجد – سجده – سجود – ساجد	س – ج - د

 

شناخت حروف اصلی به املای ما کمک می کند.

 

با نگاه به هم خانواده های یک کلمه بعنوان مثال مسجد – سجده – سجود – ساجد  میتوان به حروف اصلی آن پی برد ؟

 

اگر با دقت به این کلمه ها نگاه کنیم درمی یابیم  که سه حرف س - ج - د به ترتیب در آن ها مشترک است

 

حروفی که همراه حروف اصلی می آیند ؛ (حروف زائد) نامیده می شوند که معنای جدیدی به کلمات می دهند

 

حروف اصلی کلامت به ترتیب با حروف (ف - ع - ل) سنجیده می شوند .