فعل ماضی
اوّل شخص جمع
این فعلی است که گویندگان(دو یا چند گوینده)با آن انجام دادن کاری را بهخودشان نسبت می دهند. مانند:
ما رفتــیم = نَحْنُ ذَهَبْنـــــا
این حالت از فعل در عربی نامش « متکلم مَعَ الْغَیر » است.
«متکلم=گوینده» ، «مَعَ =با» ، «الغَیر =دیگری»:
گوینده بیش از یکی است(دو یا چند گوینده)
این حالت از فعل برای (مثنی و جمع ) و (مذکر و مونث) یکسان بکار می رود.
میدانید که هر فعل در فارسی و عربی دارای شناسه ای است که این شناسه نوع حالتِ فعل؛ مثلاً : (اوّل شخص و یا دوّم شخص ویا...) بودن را به
ما نشان می دهد.
شناسه اوّل شخص جمع درفعل فارسی (یم) است ودرفعل عربی (نا) است که به آخر ریشه فعل {سه حرف اصلی} آن اضافه می شود.
درس نهم
دانش آموزان عزیز
این درس فاقد درسنامه میباشد
و بیشتر مهارت روخوانی و ترجمه میباشد
و مرور فصل های قبل مورد مطالعه میباشد
کلمه ی پرسشی ( َمتی)
کلمه پرسشی مَتی به معنی (چه وقت) برای پرسش درباره زمان انجام کاری به کار میرود.
مانند:
| مَتی تَذْهَبُ ؟ | چه وقت می روی؟ |
| مَتی تَکْتَبُ؟ | کی می نویسی؟ |
فعل مضارع سوم شخص جمع
| صیغه | ضمیر | فعل | ترجمه |
|
مثنای مذکر غایب مثنای مونث غایب جمع مذکر غایب جمع مونث غایب |
هُما هُما هُمْ هُنَّ |
یَذْهَبانِ تَذْهبانِ یَذْهَبونَ یَذْهَبنَ |
آنها میروند آنها میروند آنها میروند آنها میروند |
نکته : چهار فعل عربی در فارسی به صورت یک فعل معنا شده است . زیرا درفارسی مثنی و مونث و مذکر وجود ندارد
کلمه پرسشی (کَیَف؟)
کلمه پرسشی «کَیَف» برای سوال از چگونگی و حالت یک شخص یا چیز به کار می رود
|
کَیفَ حالُکَ حالت چه طور است |
اَنا بِخَیر من خوبم |
|
14 صیغه افعال ماضی: مثال ها از ریشه فعل (فـ.ت.ح) |
|
صیغه |
ضمیر |
فعل |
| مفرد مذکر غایب | هُوَ | یَذْهَبُ |
| مثنای مذکر غایب | هُما | یَذْهَبانِ |
| جمع مذکر غایب | هُمْ | یَذْهَبونَ |
| مفرد مونث غایب | هِیَ | تَذْهبُ |
| مثنی مونث غایب | هُما | تَذْهبانِ |
| جمع مونث غایب | هُنَّ | یَذْهَبنَ |
| مفرد مذکر مخاطب | أنْتَ | تذْهَبُ |
| مثنی مذکر مخاطب | أنْتُما | تَذْهَبانِ |
| جمع مذکر مخاطب | أنْتُم | تَذْهَبونَ |
| مفرد مونث مخاطب | أنْتِ | تَذْهَبینَ |
| مثنای مونث مخاطب | أنْتُما | تَذْهَبانِ |
| جمع مونث مخاطب | أنْتُنَّ | تَذْهَبنَ |
| متکلم وحده | أنَا | اَذْهَبُ |
| متکلم مع الغیر | نَحْنُ | نَذْهَبُ |
درس اول
دانش آموزان عزیز
قواعد درس اول سال نهم
مروری بر کلاس هفتم و هشتم میباشد
که شما میتوانید با مراجعه به
جزوات سال سال هفتم و هشتم
این قواعد را جهت یادآوری مطالعه کنید
درس دوم
بسیاری از کلمه ها در عربی سه حرف اصلی دارند که (حروف اصلی) یا (ریشه ) کلمه نام دارند .
مانند:
| کلمات هم خانواده | حروف اصلی |
| عالِم – معلوم – علوم – معلم -علیم | ع – ل - م |
| مسجد – سجده – سجود – ساجد | س – ج - د |
شناخت حروف اصلی به املای ما کمک می کند.
با نگاه به هم خانواده های یک کلمه بعنوان مثال مسجد – سجده – سجود – ساجد میتوان به حروف اصلی آن پی برد ؟
اگر با دقت به این کلمه ها نگاه کنیم درمی یابیم که سه حرف س - ج - د به ترتیب در آن ها مشترک است
حروفی که همراه حروف اصلی می آیند ؛ (حروف زائد) نامیده می شوند که معنای جدیدی به کلمات می دهند
حروف اصلی کلامت به ترتیب با حروف (ف - ع - ل) سنجیده می شوند .
ساخت فعل نهی
فعل امر:
فعلی است که بر دستور وفرمان به انجام یک کار دلالت می کند.
براى ساخت فعل امر می بایست از صیغه ی مضارع مخاطب استفاده نماییم.
مراحل:
1)حرف مضارعه (ت) حذف مى شود.
2) آخر فعل مجزوم مى شود یعنی اگر آخر فعل ضمه داشت، ضمه تبدیل به ساکن میشود و اگر آخر فعل نون داشت،نونِ آخر حذف میشود ،البته
بجز نون ِجمع مؤنث که باقی میماند وحذف نمیشود.
3)حالا اگر بعد از حذف (ت) ، اولِ فعل ساکن باشد،یک همزه به اول آن اضافه میکنیم.که حرکت همزه کسره میباشد مگر اینکه حرکت عین الفعل
(ضمه) باشد که در این صورت حرکت همزه نیز ضمه خواهد بود.
مثال:
تَکتُبینَ فعل امرش میشود: اُکْتُبی
تَذْهَبُ میشود: إذْهَبْ
تَذْهَبْنَ می شود: إذْهَبْنَ
در جدول زیر شیوه ساخت فعل امر از صیغه مضارع مخاطب آمده است:
درس سوم
فعل امر چیست؟
فعلی است که انجام کاری را طلب می کند .
در فارسی فعل های امر مانند :
(برو – بخواب – بنویسید – برخیز ...)
ما در این درس فعل های امر را از (افعال مضارع دوم شخص مفرد مذکر و مؤنث) خواهیم ساخت و با شکل آنها آشنا خواهیم شد .
به جدول زیر نگاه کنید و فعلهای مضارع را با فعلهای امر مقابلشان مقایسه کنید .
چه تفاوتی می بینید؟
