|
14 صیغه افعال ماضی: مثال ها از ریشه فعل (فـ.ت.ح) |
|
صیغه |
ضمیر |
فعل |
| مفرد مذکر غایب | هُوَ | فَتَحَ |
| مثنای مذکر غایب | هُما | فَتَحَا |
| جمع مذکر غایب | هُمْ | فَتَحَوا |
| مفرد مونث غایب | هِیَ | فَتَحَتْ |
| مثنی مونث غایب | هُما | فَتَحَتا |
| جمع مونث غایب | هُنَّ | فَتَحْنَ |
| مفرد مذکر مخاطب | أنْتَ | فَتَحْتَ |
| مثنی مذکر مخاطب | أنْتُما | فَتَحْتُما |
| جمع مذکر مخاطب | أنْتُم | فَتَحْتُم |
| مفرد مونث مخاطب | أنْتِ | فَتَحْتِ |
| مثنای مونث مخاطب | أنْتُما | فَتَحْتُما |
| جمع مونث مخاطب | أنْتُنَّ | فَتَحْتُنَّ |
| متکلم وحده | أنَا | فَتَحْتُ |
| متکلم مع الغیر | نَحْنُ | فَتَحْنا |
درس اول
دانش آموزان عزیز
قواعد درس اول سال هشتم
مروری بر کلاس هفتم میباشد
که شما میتوانید با مراجعه به
جزوات سال سال هفتم
این قواعد را جهت یادآوری مطالعه کنید
فعل مضارع
فعل در زبان عربی از نظر زمانی به دو دسته تقسیم میشود
1) ماضی
2) مضارع
فعل ماضی :
فعلی است که انجام کار را در زمان گذشته نشان می دهد .
فعل مضارع :
فعلی است که انجام کار را در زمان حال یا آینده نشان می دهد
|
14 صیغه افعال ماضی: مثال ها از ریشه فعل (فـ.ت.ح) |
|
صیغه |
ضمیر |
فعل |
| مفرد مذکر غایب | هُوَ | یَذْهَبُ |
| مثنای مذکر غایب | هُما | یَذْهَبانِ |
| جمع مذکر غایب | هُمْ | یَذْهَبونَ |
| مفرد مونث غایب | هِیَ | تَذْهبُ |
| مثنی مونث غایب | هُما | تَذْهبانِ |
| جمع مونث غایب | هُنَّ | یَذْهَبنَ |
| مفرد مذکر مخاطب | أنْتَ | تذْهَبُ |
| مثنی مذکر مخاطب | أنْتُما | تَذْهَبانِ |
| جمع مذکر مخاطب | أنْتُم | تَذْهَبونَ |
| مفرد مونث مخاطب | أنْتِ | تَذْهَبینَ |
| مثنای مونث مخاطب | أنْتُما | تَذْهَبانِ |
| جمع مونث مخاطب | أنْتُنَّ | تَذْهَبنَ |
| متکلم وحده | أنَا | اَذْهَبُ |
| متکلم مع الغیر | نَحْنُ | نَذْهَبُ |
تبدیل فعل مضارع به آینده
برای تبدیل فعل مضارع به مستقبل (آینده) یکی ازعالمتهای (س) یا (سَوفَ) به اول فعل مضارع می آوریم و در ترجمه فعل را آینده ترجمه می کنیم.
مانند:
| مضارع | مستقبل |
| یَکتُبُ (می نویسد) | سَیَکتُبُ (خواهد نوشت) |
نکته : معمولا برای آینده ی نزدیک از " سَـ " و برای آینده ی دور از " سَوفَ " استفاده می شود.
مثال:
| مُحمّدٌ سَیَذهَبُ. | (محمد به زودی خواهد رفت.) |
| مُحمّد سوفَ یَذهَبُ | (محمد بعداً خواهد رفت.) |
کاربرد حرف (ما) در عربی
حرف ما در زبان عربی در معانی و کاربرد های گوناگونی به کار می رود که ما در این درس با دو کاربرد آن آشنا می شویم
1) منفی کردن :
ما + فعل ماضی
هر گاه حرف ما ، قبل از یک فعل ماضی قرار گیرد آن را منفی می کند ، یعنی ماضی منفی می شود. مانند:
| ذَهَبَ : رفت | ما ذَهَبَ : نرفت |
| کَتَبَ : نوشت | ما کَتَبَ : ننوشت |
فعل مضارع دوم شخص جمع
| صیغه | ضمیر | فعل مضارع | ترجمه |
|
مثنی مذکر مخاطب مثنی مونث مخاطب جمع مذکر مخاطب جمع مونث مخاطب |
أنْتُما أنْتُما أنْتُم أنْتُنَّ |
تَذْهَبانِ تَذْهَبانِ تَذْهَبونَ تَذْهَبنَ |
شما میروید شما میروید شما میروید شما میروید |
نکته : چهار فعل عربی در فارسی به صورت یک فعل معنا شده است .
زیرا درفارسی مثنی و مونث و مذکر وجود ندارد
فعل مضارع سوم شخص جمع
| صیغه | ضمیر | فعل | ترجمه |
|
مثنای مذکر غایب مثنای مونث غایب جمع مذکر غایب جمع مونث غایب |
هُما هُما هُمْ هُنَّ |
یَذْهَبانِ تَذْهبانِ یَذْهَبونَ یَذْهَبنَ |
آنها میروند آنها میروند آنها میروند آنها میروند |
نکته : چهار فعل عربی در فارسی به صورت یک فعل معنا شده است . زیرا درفارسی مثنی و مونث و مذکر وجود ندارد
کلمه پرسشی (کَیَف؟)
کلمه پرسشی «کَیَف» برای سوال از چگونگی و حالت یک شخص یا چیز به کار می رود
|
کَیفَ حالُکَ حالت چه طور است |
اَنا بِخَیر من خوبم |
بیان اعداد
عددهای اصلی
عددهایی که تعداد را نشان می دهند . مانند: 5-4-3-2-1
| عدد | عربی | فارسی |
| 1 | وَاحِد | یک |
| 2 | اِثْنَان | دو |
| 3 | ثَلَاثَة | سه |
| 4 | أَرْبَعَة | چهار |
| 5 | خَمْسَة | پنج |
| 6 | سِتَّة | شش |
| 7 | سَبْعَة | هفت |
| 8 | ثَمَانِیَة | هشت |
| 9 | تِسْعَة | نه |
| 10 | عَشَرَة | ده |
| 11 | أَحَدَ عَشَرَ | یازده |
| 12 | اِثْنَا عَشَرَ | دوازده |
عددهای ترتیبی
عددهایی که رتبه و مقام را نشان می دهند . مانند: اول – دوم – سوم و ...
| عربی (مذکر) | عربی (مونث) | فارسی |
| الأوّل | الأولی | اول |
| الثّانِی | الثّانِیة | دوم |
| الثّالِث | الثّالِثة | سوم |
| الرّابِع | الرّابِعة | چهارم |
| الخامِس | الخامِسة | پنجم |
| السّادِس | السّادِسة | ششم |
| السّابِع | السّابِعة | هفتم |
| الثّامِن | الثّامِنة | هشتم |
| التّاسِع | التّاسِعة | نهم |
| العاشِر | العاشِرة | دهم |
| الحادی عَشَرَ | الحادی عَشَرَة | یازدهم |
| الثّانی عَشَرَ | الثّانی عَشَرَة | دوازدهم |
