|
14 صیغه افعال ماضی: مثال ها از ریشه فعل (فـ.ت.ح) |
|
صیغه |
ضمیر |
فعل |
| مفرد مذکر غایب | هُوَ | یَذْهَبُ |
| مثنای مذکر غایب | هُما | یَذْهَبانِ |
| جمع مذکر غایب | هُمْ | یَذْهَبونَ |
| مفرد مونث غایب | هِیَ | تَذْهبُ |
| مثنی مونث غایب | هُما | تَذْهبانِ |
| جمع مونث غایب | هُنَّ | یَذْهَبنَ |
| مفرد مذکر مخاطب | أنْتَ | تذْهَبُ |
| مثنی مذکر مخاطب | أنْتُما | تَذْهَبانِ |
| جمع مذکر مخاطب | أنْتُم | تَذْهَبونَ |
| مفرد مونث مخاطب | أنْتِ | تَذْهَبینَ |
| مثنای مونث مخاطب | أنْتُما | تَذْهَبانِ |
| جمع مونث مخاطب | أنْتُنَّ | تَذْهَبنَ |
| متکلم وحده | أنَا | اَذْهَبُ |
| متکلم مع الغیر | نَحْنُ | نَذْهَبُ |
تبدیل فعل مضارع به آینده
برای تبدیل فعل مضارع به مستقبل (آینده) یکی ازعالمتهای (س) یا (سَوفَ) به اول فعل مضارع می آوریم و در ترجمه فعل را آینده ترجمه می کنیم.
مانند:
| مضارع | مستقبل |
| یَکتُبُ (می نویسد) | سَیَکتُبُ (خواهد نوشت) |
نکته : معمولا برای آینده ی نزدیک از " سَـ " و برای آینده ی دور از " سَوفَ " استفاده می شود.
مثال:
| مُحمّدٌ سَیَذهَبُ. | (محمد به زودی خواهد رفت.) |
| مُحمّد سوفَ یَذهَبُ | (محمد بعداً خواهد رفت.) |
فعل مضارع سوم شخص مفرد و اول شخص جمع
| اشخاص | ضمیر | فعل مضارع | ترجمه |
| سومشخص مفرد |
هُوَ هِیَ |
یَذْهَبُ تَذْهبُ |
او میرود او میرود |
| اول شخص جمع | نَحْنُ | نَذْهَبُ | ما میرویم |
به مقایسه ی فعل ماضی و مضارع در این جدول دقت کتید .
کاربرد حرف (ما) در عربی
حرف ما در زبان عربی در معانی و کاربرد های گوناگونی به کار می رود که ما در این درس با دو کاربرد آن آشنا می شویم
1) منفی کردن :
ما + فعل ماضی
هر گاه حرف ما ، قبل از یک فعل ماضی قرار گیرد آن را منفی می کند ، یعنی ماضی منفی می شود. مانند:
| ذَهَبَ : رفت | ما ذَهَبَ : نرفت |
| کَتَبَ : نوشت | ما کَتَبَ : ننوشت |
فعل مضارع دوم شخص جمع
| صیغه | ضمیر | فعل مضارع | ترجمه |
|
مثنی مذکر مخاطب مثنی مونث مخاطب جمع مذکر مخاطب جمع مونث مخاطب |
أنْتُما أنْتُما أنْتُم أنْتُنَّ |
تَذْهَبانِ تَذْهَبانِ تَذْهَبونَ تَذْهَبنَ |
شما میروید شما میروید شما میروید شما میروید |
نکته : چهار فعل عربی در فارسی به صورت یک فعل معنا شده است .
زیرا درفارسی مثنی و مونث و مذکر وجود ندارد
کلمه ی پرسشی ( َمتی)
کلمه پرسشی مَتی به معنی (چه وقت) برای پرسش درباره زمان انجام کاری به کار میرود.
مانند:
| مَتی تَذْهَبُ ؟ | چه وقت می روی؟ |
| مَتی تَکْتَبُ؟ | کی می نویسی؟ |
فعل مضارع سوم شخص جمع
| صیغه | ضمیر | فعل | ترجمه |
|
مثنای مذکر غایب مثنای مونث غایب جمع مذکر غایب جمع مونث غایب |
هُما هُما هُمْ هُنَّ |
یَذْهَبانِ تَذْهبانِ یَذْهَبونَ یَذْهَبنَ |
آنها میروند آنها میروند آنها میروند آنها میروند |
نکته : چهار فعل عربی در فارسی به صورت یک فعل معنا شده است . زیرا درفارسی مثنی و مونث و مذکر وجود ندارد
کلمه پرسشی (کَیَف؟)
کلمه پرسشی «کَیَف» برای سوال از چگونگی و حالت یک شخص یا چیز به کار می رود
|
کَیفَ حالُکَ حالت چه طور است |
اَنا بِخَیر من خوبم |
بیان اعداد
عددهای اصلی
عددهایی که تعداد را نشان می دهند . مانند: 5-4-3-2-1
| عدد | عربی | فارسی |
| 1 | وَاحِد | یک |
| 2 | اِثْنَان | دو |
| 3 | ثَلَاثَة | سه |
| 4 | أَرْبَعَة | چهار |
| 5 | خَمْسَة | پنج |
| 6 | سِتَّة | شش |
| 7 | سَبْعَة | هفت |
| 8 | ثَمَانِیَة | هشت |
| 9 | تِسْعَة | نه |
| 10 | عَشَرَة | ده |
| 11 | أَحَدَ عَشَرَ | یازده |
| 12 | اِثْنَا عَشَرَ | دوازده |
عددهای ترتیبی
عددهایی که رتبه و مقام را نشان می دهند . مانند: اول – دوم – سوم و ...
| عربی (مذکر) | عربی (مونث) | فارسی |
| الأوّل | الأولی | اول |
| الثّانِی | الثّانِیة | دوم |
| الثّالِث | الثّالِثة | سوم |
| الرّابِع | الرّابِعة | چهارم |
| الخامِس | الخامِسة | پنجم |
| السّادِس | السّادِسة | ششم |
| السّابِع | السّابِعة | هفتم |
| الثّامِن | الثّامِنة | هشتم |
| التّاسِع | التّاسِعة | نهم |
| العاشِر | العاشِرة | دهم |
| الحادی عَشَرَ | الحادی عَشَرَة | یازدهم |
| الثّانی عَشَرَ | الثّانی عَشَرَة | دوازدهم |
|
14 صیغه افعال ماضی: مثال ها از ریشه فعل (فـ.ت.ح) |
|
صیغه |
ضمیر |
فعل |
| مفرد مذکر غایب | هُوَ | فَتَحَ |
| مثنای مذکر غایب | هُما | فَتَحَا |
| جمع مذکر غایب | هُمْ | فَتَحَوا |
| مفرد مونث غایب | هِیَ | فَتَحَتْ |
| مثنی مونث غایب | هُما | فَتَحَتا |
| جمع مونث غایب | هُنَّ | فَتَحْنَ |
| مفرد مذکر مخاطب | أنْتَ | فَتَحْتَ |
| مثنی مذکر مخاطب | أنْتُما | فَتَحْتُما |
| جمع مذکر مخاطب | أنْتُم | فَتَحْتُم |
| مفرد مونث مخاطب | أنْتِ | فَتَحْتِ |
| مثنای مونث مخاطب | أنْتُما | فَتَحْتُما |
| جمع مونث مخاطب | أنْتُنَّ | فَتَحْتُنَّ |
| متکلم وحده | أنَا | فَتَحْتُ |
| متکلم مع الغیر | نَحْنُ | فَتَحْنا |
