فعل ماضی
فعل سوم شخص مفرد (غائب)
فعلی که در باره ی آنها صحبت می کنیم و در واقع آنها حاضر یا شنونده نیستند و نکته قابل توجه این است که مفرد مذکر این فعل علامت مخصوص
ندارد و آخر فعل حرکت (ــَ) می گیرد.ولی علامت مفرد مؤنث آن (ت) ساکن می باشد که به آخر ریشه ی فعل اضافه میشود
هُوَ فَعَلَ. :
(او انجام داد مذکر)
هیَ فَعَلَت :
(او انجام داد مؤنث)
فعل ماضی
اوّل شخص جمع
این فعلی است که گویندگان(دو یا چند گوینده)با آن انجام دادن کاری را بهخودشان نسبت می دهند. مانند:
ما رفتــیم = نَحْنُ ذَهَبْنـــــا
این حالت از فعل در عربی نامش « متکلم مَعَ الْغَیر » است.
«متکلم=گوینده» ، «مَعَ =با» ، «الغَیر =دیگری»:
گوینده بیش از یکی است(دو یا چند گوینده)
این حالت از فعل برای (مثنی و جمع ) و (مذکر و مونث) یکسان بکار می رود.
میدانید که هر فعل در فارسی و عربی دارای شناسه ای است که این شناسه نوع حالتِ فعل؛ مثلاً : (اوّل شخص و یا دوّم شخص ویا...) بودن را به
ما نشان می دهد.
شناسه اوّل شخص جمع درفعل فارسی (یم) است ودرفعل عربی (نا) است که به آخر ریشه فعل {سه حرف اصلی} آن اضافه می شود.
فعل ماضی
فعل دوم شخص جمع (مخاطب)
فعلی است که در این فعل ها افرادی مورد خطاب بوده و ما با آنها صحبت می کنیم و در واقع این افراد شنونده هستند ،
که شامل چهار فعل است :
- دو فعل برای جمع که از لحاظ جنس (مذکر و مؤنث) باهم متفاوت هستند و علامت مخصوص فعل برای جمع مذکر (تُم) و برای جمع مؤنث (تُنَّ)
میباشد
- دو فعل برای مثنی که از لحاظ جنس (مذکر و مؤنث) باهم یکسان هستند و علامت مثنای مذکر و مونث (تُما) است که به آخر ریشه ی فعل اضافه
می شود.
فعل ماضی
فعل سوم شخص جمع (غایب)
فعلی که درباره ی آنها صحبت می کنیم و در واقع آنها حاضر یا شنونده نیستند. که شامل چهار فعل است که دو فعل برای جمع که از لحاظ جنس
(مذکر و مؤنث) باهم متفاوت هستند و دو فعل برای مثنی که از لحاظ جنس (مذکر و مؤنث) با هم متفاوت هستند.
علامت مخصوص فعل برای :
جمع مذکر (وا)
جمع مؤنث (نَ)
مثنای مذکر (ا)
مثنای مؤنث (تا) است
|
14 صیغه افعال ماضی: مثال ها از ریشه فعل (فـ.ت.ح) |
|
صیغه |
ضمیر |
فعل |
| مفرد مذکر غایب | هُوَ | فَتَحَ |
| مثنای مذکر غایب | هُما | فَتَحَا |
| جمع مذکر غایب | هُمْ | فَتَحَوا |
| مفرد مونث غایب | هِیَ | فَتَحَتْ |
| مثنی مونث غایب | هُما | فَتَحَتا |
| جمع مونث غایب | هُنَّ | فَتَحْنَ |
| مفرد مذکر مخاطب | أنْتَ | فَتَحْتَ |
| مثنی مذکر مخاطب | أنْتُما | فَتَحْتُما |
| جمع مذکر مخاطب | أنْتُم | فَتَحْتُم |
| مفرد مونث مخاطب | أنْتِ | فَتَحْتِ |
| مثنای مونث مخاطب | أنْتُما | فَتَحْتُما |
| جمع مونث مخاطب | أنْتُنَّ | فَتَحْتُنَّ |
| متکلم وحده | أنَا | فَتَحْتُ |
| متکلم مع الغیر | نَحْنُ | فَتَحْنا |
درس نهم
دانش آموزان عزیز
این درس فاقد درسنامه میباشد
و بیشتر مهارت روخوانی و ترجمه میباشد
و مرور فصل های قبل مورد مطالعه میباشد
روز ها ، فصل ها ، رنگ ها
روزهای هفته (أیامُ األُسبُوع)
در عربی نیز روزهای هفته از شنبه آغاز میشود:
| السبت | شنبه |
| الأحد | یکشنبه |
| الأثنین | دوشنبه |
| الثلاثاء | سه شنبه |
| الأربعاء | چهارشنبه |
| الخمیس | پنج شنبه |
| الجمعه | جمعه |
فصلها (الفُصول)
| الرَّبیع | بهار |
| الصَّیف | تابستان |
| الخَریف | پاییز |
| الشِّتاء | زمستان |
|
14 صیغه افعال ماضی: مثال ها از ریشه فعل (فـ.ت.ح) |
|
صیغه |
ضمیر |
فعل |
| مفرد مذکر غایب | هُوَ | فَتَحَ |
| مثنای مذکر غایب | هُما | فَتَحَا |
| جمع مذکر غایب | هُمْ | فَتَحَوا |
| مفرد مونث غایب | هِیَ | فَتَحَتْ |
| مثنی مونث غایب | هُما | فَتَحَتا |
| جمع مونث غایب | هُنَّ | فَتَحْنَ |
| مفرد مذکر مخاطب | أنْتَ | فَتَحْتَ |
| مثنی مذکر مخاطب | أنْتُما | فَتَحْتُما |
| جمع مذکر مخاطب | أنْتُم | فَتَحْتُم |
| مفرد مونث مخاطب | أنْتِ | فَتَحْتِ |
| مثنای مونث مخاطب | أنْتُما | فَتَحْتُما |
| جمع مونث مخاطب | أنْتُنَّ | فَتَحْتُنَّ |
| متکلم وحده | أنَا | فَتَحْتُ |
| متکلم مع الغیر | نَحْنُ | فَتَحْنا |
درس اول
دانش آموزان عزیز
قواعد درس اول سال هشتم
مروری بر کلاس هفتم میباشد
که شما میتوانید با مراجعه به
جزوات سال سال هفتم
این قواعد را جهت یادآوری مطالعه کنید
فعل مضارع
فعل در زبان عربی از نظر زمانی به دو دسته تقسیم میشود
1) ماضی
2) مضارع
فعل ماضی :
فعلی است که انجام کار را در زمان گذشته نشان می دهد .
فعل مضارع :
فعلی است که انجام کار را در زمان حال یا آینده نشان می دهد
