معنی شعر توفیق ادب
ای خدا! ای فضل تو حاجت روا *** با تو یاد هیچکس نبود روا
ای خدایی که لطف و بخشش تو نیاز‌های ما را برآورده می‌کند.
با وجود تو، یاد کردن از کسی دیگر شایسته نیست.
قطره دانش که بخشیدی ز پیش *** متصل گردان به دریاهای خویش
علم اندکی که از نزد خودت به ما بخشیدی را به دریای علم خودت متصل کن. (خدایا علم ما را زیاد کن)
صد هزاران دام و دانه است ای خدا *** ما چو مرغان حریصی بی‌نوا
خدایا، در مسیر زندگی ما هزاران گرفتاری وجود دارد و ما مانند پرندگانی طمع‌کار و بیچاره‌ایم
گر هزاران دام باشد هر قدم *** چون تو با مایی، نباشد هیچ غم
اگر هزاران گرفتاری و دام در مسیر ما باشد، وقتی تو با ما باشی و همراه ما باشی هیچ غمی نداریم.
از خدا جوییم توفیق ادب *** بی‌ادب، محروم شد از لطف رب
از خدا می‌خواهیم که در فراگیری ادب و فرهنگ درست ما را یاری کند.
زیرا انسان بی‌ادب از لطف و رحمت خدا بی‌نصیب است.
بی‌ادب، تنها نه خود را داشت بد *** بلکه آتش در همه آفاق زد
آدم بی‌ادب نه تنها به خودش بدی می‌کند، بلکه بدی او به همه جهان آسیب می‌زند
